تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن

تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن     دکتر مژگان پاک نژاد1- دکتر افشین خورسند1 - دکتر نادیا ویسی2 – دکتر ندا مسلمی3- دکتر محمدجواد خرازی فرد4   1- عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی و دانشیار گروه آموزشی پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   2- دندانپزشک   3- عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی و استادیار گروه آموزشی پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   4- مشاور آمار و متدولوژی مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران       چکیده   زمینه و هدف : در بسیاری از موارد آنتی بیـوتیک ها به عنوان مکمل در درمان پریودنتال پیشنهاد شده است. آزیترومایسین، آنتی بیـوتیکی با فعالیت بسیار عالی علیه باکتری های گرم منفی می باشد که نیمه عمر طولانی و نفوذ بافتی بسیار خوبی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر داروی آزیترومایسین بر روی شاخصهای کلینیکی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد.   روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی - دو سویه کور و کنترل شده با دارونما در چهل بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی تهران صورت گرفت. در بیماران شاخصهای بالینی (pbi) papilla bleeding index ، probing depth (pd) و clinical attachment level (cal) با استفاده از پروب پریودنتال اندازه گیری گردید و آموزش بهداشت، جرم گیری و تسطیح سطح ریشه ها انجام شد. پس از یک ماه، بیماران به صورت تصادفی به دوگروه تست و کنترل تقسیم شدند. به گروه تست آزیترومایسین پانصد میلی گرم و به گروه کنترل دارونما روزی یک بار تا سه روز تجویز شد. مجدداً دو و چهار ماه پس از آغاز مطالعه شاخصهای مذکور اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با آزمون repeated measure anova مورد قضاوت آماری قرار گرفت.   یافته ها: قبل از آغاز دارودرمانی (یک ماه پس از آغاز درمان پریودنتال) دو گروه تست و کنترل از لحاظ شاخصهای pbi ، pd ، cal تفاوت معنی داری نداشتند. (05/0 > p ) در هر دو گروه تست و کنترل، میزان تمام شاخصهای مورد بررسی ( pbi ، pi ، و cal ) در یک ماه، دو ماه و چهار ماه بعد از آغاز درمان پریودنتال در مقایسه با زمان پایه به طور معنی داری کمتر بود. (در تمام موارد 05/0 > p ) همچنین تمام شاخصها در دو ماه بعد و نیز چهار ماه بعد در گروه تست به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود .(05/0 < p )   نتیجه گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه ، تجویز داروی آزیترومایسین همراه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه در مقایسه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به تنهایی می تواند در بهبود شاخصهای بالینی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید مؤثرتر عمل کند.   کلید واژه‎ها: آزیترومایسین – پریودنتیت مزمن – آنتی بیوتیک – پریودنتال.   وصول مقاله: 9/9/1388 /1383 اصلاح نهایی: 10/3/1389 پذیرش مقاله: 9/4/1389 /1385   نویسنده مسئول : دکتر ندا مسلمی، عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی و گروه آموزشی پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   e.mail:[email protected]